Γέφυρες χτίζουμε, τα φράγματα γκρεμίζουμε

«Ένα σημείο μαθηματικόν  μέσα στο σύμπαν είναι η γη  και εδόθη όλη προς  κατοικίαν  του ανθρώπου γι’ αυτό, όπου κι αν κατοικεί κανείς, δεν μπορεί να θεωρηθεί ξένος».

       

Θεόφιλος Καϊρης 

λόγιος ιερέας και αγωνιστής του 1821

Ένα απλό πείραμα, που δείχνει πόσο βαθιά στην ανθρώπινη συνείδηση είναι τυπωμένα τα στερεότυπα ομορφιάς, το ένστικτο του φόβου για ανθρώπους που είναι πιο σκούροι, ακόμα και όταν εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε ανοιχτόχρωμοι. Άραγε υπάρχει απόχρωση-δείκτης επικινδυνότητας τόσο έντονα τυπωμένη στο μυαλό μας;

"Ήρθαν έτσι τα πράγματα, ώστε γύρω μας να αφθονούν οι γυμνοί και οι άστεγοι. Είναι πάμπολλοι οι πρόσφυγες που χτυπούν τις πόρτες μας. Πάμπολλοι είναι οι ξένοι και οι μετανάστες. όπου κι αν κοιτάξεις, θα δεις χέρια απλωμένα σε ζητιανιά. Για σπίτι έχουν το ύπαιθρο. Κατάλυμα βρίσκουν στις στοές, τις παρόδους και τα ερημικότερα σημεία της αγοράς. Φωλιάζουν σε τρύπες όπως οι νυχτοκόρακες και οι κουκουβάγιες. Το ρούχο τους είναι διάτρητα κουρέλια. Για χωράφι έχουν τη διάθεση όσων δίνουν ελεημοσύνη. Για τροφή, ό,τι τύχει. Πίνουν νερό από τις κρήνες όπως τα ζώα, και για ποτήρια έχουν τις χούφτες τους. Για αποθήκη έχουν την κοιλιά τους, όσο μπορεί αυτή να συγκρατήσει ό,τι μπαίνει μέσα. Τραπέζι τους είναι τα γόνατά τους διπλωμένα. Κρεβάτι, το έδαφος. Μπάνιο, κάποιος ποταμός ή λίμνη, όπως τα έχει προσφέρει ακατέργαστα και κοινά σε όλους ο Θεός. Η ζωή τους είναι πλέον γεμάτη μετακινήσεις και αγριάδα, όμως δεν ήταν έτσι εξαρχής. Ας όψονται η συμφορά και η ανάγκη".

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ

Μια ταινία μικρού μήκους των μαθητών του 4ου Δημοτικού Σχολείου Πύργου, γυρισμένη την άνοιξη του 2007.

"Ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ".

Γαλ. 3, 23-4, 5 (25-11-2012)

"Δεν υπάρχει πια Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άνδρας και γυναίκα".

 

Μια μικρού μήκους ταινία από το Ανοιχτό Σχολείο μεταναστών Πειραιά. Τα μπαλόνια περισσεύουν, οι φόβοι μας το ίδιο.

Μια ταινία που δημιούργησε η ομάδα κατά του ρατσισμού του 1ου γυμνασίου Σητείας για την ευαισθητοποίηση σε θέματα διαφορετικότητας και ρατσισμού.

Μέσα από τις μικρού μήκους ταινίες μιλάμε για τη διαφορετικότητα, μέσα από τις μικρού μήκους ταινίες ακούμε τα παιδιά να μιλούν γι' αυτήν. 

Η ταινια "Pet shop" που ακολουθεί του σκηνοθέτη ΜΙΧΑΗΛ-ΓΑΒΡΙΗΛ ΖΕΝΕΛΗ, που εύστοχα καυτηριάζει τη στάση μας προς την αναπηρία, κέρδισε μια σειρά βραβείων, όπως «Καλύτερη ταινία μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους», « Ειδική Μνεία στο Πεσκάρα Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους», « Silber Metal στο Φεστιβάλ der Nationen» και πολλά άλλα. 

Η δύναμη της θέλησης και μόνο θέτει τα όρια. Ένα υπέροχο ντοκυμανταίρ για τα άτομα με ειδικές δεξιότητες από όλο τον κόσμο. Να γράφεις χωρίς να βλέπεις και να χορεύεις μη μπορώντας να περπατήσεις είναι και τα δύο μεγάλη πρόκληση. Αυτή την εβδομάδα στο Learning World ταξιδεύουμε στην Κίνα, το Αφγανιστάν και τη Σιέρα Λεόνε για να δούμε ειδικά προγράμματα που απευθύνονται σε νεαρά άτομα με ειδικές ανάγκες και τα βοηθούν να βελτιώσουν τις ικανότητές τους.

  

Το Αρχείο Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση σε συνεργασία με το ΚΕΑΤ (Κέντρο Εκπαιδεύσεως και Αποκαταστάσεως Τυφλών) προχωρά στην εκτύπωση ανθολογίας ποιημάτων του Κ. Π. Καβάφη σε γραφή braille. Η ανθολογία θα διανεμηθεί από την Στέγη και το ΚΕΑΤ.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Ευτύχης. Και είδε την ευτυχία, έτσι όπως ίσως δεν την έχουμε δει εμείς. Αυτή είναι η ιστορία του.

 Επειδή η αγάπη μπορεί να γίνει μεταδοτική. Μπορεί να ανοίξει όπως ανοίγει μια αγκαλιά και να μας αγκαλιάσει όλους και να την αγκαλιάσουμε και εμείς.

Κλείνοντας την παραπάνω διαδρομή, αφήνει κανείς για το τέλος ένα ποίημα. Πρόκειται για μια παραγωγή του Αρχείου Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση σε σενάριο Σοφίας Βγενοπούλου και σκηνοθεσία Γρηγόρη Ρέντη. Το «Όσο μπορείς» είναι εμπνευσμένο από το ομότιτλο ποίημα του Κ. Π. Καβάφη. Γυρίστηκε στο Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο Αθηνών.