Κυριακή 24 Νοεμβρίου 1437 επιβιβάζονται στα πλοία ο Ιωάννης Παλαιολόγος μαζί με την ακολουθία του, "επτακόσια πρόσωπα, λαμπροφορεμένα". "Θέλησε να φανερώσει στην Ιταλία και όλη τη μεγαλοπρέπεια της ανατολικής Εκκλησίας", έστω και αν πήγαιναν κατ' ουσίαν ως επαίτες, ζητιανεύοντας τη σωτηρία τους από τη Δύση και τον Πάπα.
"Το βράδυ" πριν την αναχώρηση "ο βασιλιάς έκαμε το τελευταίο του συμβούλιο με τον Κωνσταντίνο [Παλαιολόγο]. Κλεισμένοι στο βασιλικό γραφείο, συζήτησαν με ησυχία, γόνατο με γόνατο, όλα τα ζητήματα. Ένιωθαν κι οι δυο τους την ίδια βαθιά ταπείνωση για το κατάντημα του Βυζαντινού. Εζούσαν το θέαμα μιας δοξασμένης αυτοκρατορίας που προχωρούσε ανελέητα προς το χαμό της, του μεγαλύτερου πολιτισμού του μεσαίωνα που έσβηνε, μιας γλυκύτατης θρησκείας που θα την έπνιγε η βαρβαρότητα".
"[...] Την άλλη μέρα ο Ιωάννης έκαμε κατανυκτική λειτουργία, κάτω από τη θαυματουργική εικόνα της Οδηγήτριας, ύστερα μπήκε στα βενετσιάνικα κάτεργα και ξεκίνησε. Τη σκηνή της επιβίβασης μπορείς να τη δεις στη χάλκινη πύλη του Αγίου Πέτρου της Ρώμης, σε ανάγλυφο του γλύπτη Φιλαρέτε που παριστάνει τον Ιωάννη ν' ανεβαίνει στο πλοίο, ενώ ο Κωνσταντίνος στέκει καβάλα στην παραλία".
Το ταξίδι έληξε άδοξα, με την πλήρη υποταγή των Ορθοδόξων στις απαιτήσεις του Πάπα, προκειμένου να αποσπάσουν την περιβόητη βοήθεια που θα τους έσωζε από τους Τούρκους. Η βοήθεια ποτέ δεν έφτασε και οι 300 τοξότες που έδωσε ο Πάπας ως συνοδεία του αυτοκράτορα ήταν απλώς η στάχτη στα μάτια. Οι Ορθόδοξοι υπέγραψαν την Ένωση των Εκκλησιών που σήμαινε στην πραγματικότητα την πρωτοκαθεδρία του Πάπα.
"Αυτά τα τιποτένια ωφελήματα ήταν το αντίτιμο που πλήρωσαν οι Δυτικοί για την υποταγή της ορθοδοξίας. [...] Τα πατροπαράδοτα δικαιώματα των Πατριαρχείων θυσιάστηκαν για λίγους τοξότες και δυο γαλέρες".
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΑΛΟΚΩΣΤΑΣ, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, εκδόσεις Εστία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου