Το ταξίδι μας προς το "Μισό πιθάρι" Ι

 

Το ταξίδι μας προς το "Μισό πιθάρι". Το παραμύθι της Φωτεινής Φραγκούλη. Πρώτος σταθμός και τελευταίος: η ανάγνωση. Έλαβε χώρα στη βιβλιοθήκη του σχολείου. Αυτή τη φορά τη μοιραστήκαμε με τα παιδιά της Γ' Γυμνασίου που θα συμμετείχαν στη δραματοποίηση που ακολούθησε. Η συγκίνηση διαδέχτηκε τη λαχτάρα να ξεκινήσουμε. 

 

"Μια κόκκινη κλωστή ενώνει ανθρώπους, τόπους, ιστορίες. Ενώνει τη μικρή Ελένη με τον παππού και το νησί της. Το νησί με τη στεριά απέναντι. Καλοκαίρια, χειμώνες, καρπούζια, γλυκά του κουταλιού, αστεία, τραγούδια, περιπέτειες. Πράματα και θάματα ξεχειλίζουν από το μισό πιθάρι στο υπόγειο του σπιτιού της Ελένης. Πράματα και θάματα. Και ένα μυστικό! Το ξέρουν κάποια παιδιά του χωριού και τα μικρά αλεπουδάκια. Ποιο είναι αυτό το μυστικό;
Είναι ένα ποτάμι που κυλά..."

http://www.biblionet.gr/ 

Βιβλίο: Το μισό πιθάρι
Συγγραφέας: Φωτεινή Φραγκούλη
Εικονογράφηση: Εύη Τσακνιά
Εκδόσεις: Πατάκης

Διάκριση: Βραβείο Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου 2001
                   Βραβείο Περιοδικού Διαβάζω 2001

«Μείνε στην όχθη σου εσύ. Να αγαπάς και να θυμάσαι!» Αυτή είναι η συμβουλή του παππού Μανώλη προς την εγγονή του την Ελένη. Μια συμβουλή που δόθηκε ενώ εκείνος έχει πλέον πεθάνει και συγκεντρώνει όλα όσα προσπάθησε να της μάθει όταν ήταν κοντά της. Μικρασιάτης  πρόσφυγας βρέθηκε να κατοικεί στο Μόλυβο έχοντας φυλαγμένο το «μισό πιθάρι». Το άλλο μισό βρίσκεται στην απέναντι μεριά. Ανάμεσα στις δυο στεριές μια λωρίδα νερού, ένα ποτάμι που κυλά, όπως ο χρόνος, κρατώντας ωστόσο ζωντανές τις αναμνήσεις, την ιστορία κι όσα ενώνουν διαχρονικά τους ανθρώπους.  Η μικρή Ελένη στέλνει μπάλες με το νερό στα τουρκάκια και παίρνει πίσω ένα μικρό πασούμι. Κι ο παππούς δε κρατάει όσα βαραίνουν την ψυχή, αλλά μόνο όσα την ανεβάζουν. Το ίδιο έμαθε να κάνει και η Ελένη στην ενήλικη ζωή της.

Ένα εξαιρετικό βιβλίο με παραμυθένια, ποιητική γραφή, ελληνικό χρώμα και μεγάλες αλήθειες. Με έντονες θαλασσινές, νησιώτικες εικόνες και απολαυστικούς διαλόγους η συγγραφέας εγείρει τα συναισθήματα των αναγνωστών και δίχως ίχνος διδακτισμού τον φέρνει κοντά στην παράδοση και την ιστορία του τόπου. Η καταπληκτική εικονογράφηση της Εύης Τσακνιά απόλυτα δεμένη με το κείμενο και το θέμα του βιβλίου.

Το βιβλίο είχε κυκλοφορήσει για πρώτη φορά από τα Ελληνικά Γράμματα το 2000 και επανεκδόθηκε το 2012 από τις εκδόσεις Πατάκη.

Γιώτα Φώτου